ន. ការស្អប់ខ្ពើមរវាងមនុស្សឬក្រុមមនុស្ស។ ភាគីមួយក្នុង ទំនាស់ដែលប្រឆាំងនឹងគូបដិបក្ខ គេហៅថាអ្នកទំនាស់ឬអ្នកប្រឆាំង :
បដិបក្ខភាពរវាងដើមចោទនិងចុងចោទ, បដិបក្ខភាពរវាងទ្រឹស្តីប្រជាធិបតេយ្យនិងទ្រឹស្ដីកុម្មុយនីស្ត…។
♥ ដកស្រង់ចេញពី "សទ្ទានុក្រមពាក្យថ្មី" រៀបរៀងដោយសាស្ត្រាចារ្យ ទូច គីមស្រ៊ាង (សមាជិកក្រុមប្រឹក្សាជាតិភាសាខ្មែរ)