កប្ប (កាប់) ន. (បា. ; សំ. កល្ប) កាលដែលតាំងនៅយូរអង្វែង : មួយកប្ប, ភ្លើងប្រល័យកប្ប។ (ទំ.២២)
កាប់ កិ. (បា. កប្ប “សម្រេច, ផ្តាច់…”) ប្រហារដោយគ្រឿងមានមុខមុត មានដាវនិងកាំបិតជាដើម។ (ទំ.២២)
ឯកសារយោង៖ វចនានុក្រមខ្មែរ សម្ដេច ជួន-ណាត
កែសម្រួលអក្ខរាវិរុទ្ធដោយ ម.ម.ស.