កណ្ឌ – កាន់

សទិសសូរ
វចនានុក្រម​ខ្មែរ សម្ដេច​ ជួន ណាត ទំព័រ

កណ្ឌ

(កាន់) ន. (បា.) ព្រួញ; គ្រាប់កាំភ្លើង; ទង់; ដើម; កំណត់, បរិច្ឆេទ, វគ្គ, ខ្សែ : សាស្រ្តាមួយកណ្ឌ។

កាន់

កិ.  ចាប់ខ្ជាប់ : កាន់ដំបង, កាន់ឆត្រ។ ប្រកាន់ការ ចាប់ការដោយមុខៗ : កាន់ការណាត្រូវធ្វើការនោះឱ្យហើយ។

២៣

 

កែសម្រួលអក្ខរាវិរុទ្ធដោយ ម.ម.ស.
 
 
Subscribe
Notify of
guest

0 Comments
Inline Feedbacks
View all comments